Raising Tiny Nomad: Inspiring a Love for Travel and Culture

O Pipi Lansztrung, ogórkach małosolnych i zombi.... w sztuce. Wywiad Piotra Kwiatkowskiego z Agatą Krzywką dla "Elity" - wersja przed korektami - unikat ;) Z wykształcenia jest Pani ekonomistką, a z pasji artystką projektantką, czy to oznacza, że Pani przekaz jest niezwykle precyzyjny i przemyślany? Faktycznie moje wykształcenie to dość specyficzny mix zarządzania i finansów, projektowania graficznego oraz informatycznego modelowania obiektów budowlanych. Background edukacyjny wspiera kod DNA ukształtowany przez trzy pokolenia artystów plastyków. Ekonomistą zostałam z przekory ponieważ rodzice nie chcieli zgodzić się na studia w zakresie wokalu jazzowego. W kolejnych etapach edukacji rozwijałam już jednak pasje kreowania przestrzeni. Pomimo, że absolutnie nie czuje się ekonomistką czy też finansistką to jednak studia te uzmysłowiły mi istotę zaspokojenia oczekiwań inwestora i to zarówno jednoznacznie sygnalizowanych jak i tych skrywanych w głębokich zakamarkach fa

Przełom sierpnia i września zainspirował mnie do nieco przewrotnych przemyśleń. Jak już wiecie, niedawno uczestniczyliśmy w Festiwalu Koni Arabskich Al Khalediah. Było to nie tylko niezwykłe przeżycie estetyczne ale również doznanie na szerszym gruncie humanistycznym. Człowiek i utemperowany żywioł zawarty w niezwykle urodziwym zwierzęciu. Współdziałanie, wzajemny szacunek i ogrom wykonanej pracy. Ewidentna pasja, duch i emocje. Po prostu same superlatywy. Kilkanaście dni później staliśmy się mimowolnymi obserwatorami przygotowań do gali finałowej topowego konkursu modelek. W przestrzeni ekskluzywnego hotelu przemykały ładne smukłe dziewczyny, z buźkami ziejącymi pustką, wypaleniem. Wykreowane przez przemysł modelingowy organiczne wieszaki. Z zażenowanie przyglądaliśmy się formie komunikacji ekipy organizatorów, fotografów z grupą wychudzony nastolatek.- bezimiennych, bladych cieni. „Niech podejdzie teraz to spod słupa”, „ta w futrze może już odejść”, „niech zmieni wyraz twarzy” -

It was supposed to be a break from Poland, from problems, from the constant chase, but as usual, life wrote its own story. Robert had to diligently fulfill his academic obligations, so we changed our flight reservation and returned to Poland. DoubleTree by Hilton became our home for nearly two months, and day by day, we felt more and more at home there. Our well-being was primarily created by exceptionally friendly staff and well-thought-out solutions that were child-friendly. Pia adapted perfectly to the new/old place, which she definitely preferred over our abode in Chicago. Unfortunately, we had to spend a lot of time in showrooms, salons, and incredibly boring meetings, which were far from enjoyable for our little one eager for excitement. Oh... I forgot to mention what necessitated our return to the country. A few weeks before our departure, I received a commission to design and furnish the interiors of a new building in Prince Khaled bin Sultan's estate, a member of the Saudi

Pozwólcie, że cofnę się jeszcze na chwilkę do czerwca 2014 roku. Nadszedł czas, kiedy to trzeba było w trybie pilnym zabrać się za wykonywanie planów letnich i w związku z tym właśnie działaniem udało nam się przetestować nowo otwarty hotel na obrzeżach Warszawy, który mimo niedogodności (o czym troszkę później we wpisie) okazał się być wyśmienity i rewelacyjnie przystosowany dla rodzin z dziećmi. Ze względu na wyjazd do amerykańskiej uczelni Robert i oczywiście my również musieliśmy uzyskać wizy J. Pomimo, że od wielu lat mamy wizy B1/B2 to amerykańska machina biurokratyczna wymaga obowiązkowego stawiennictwa w ambasadzie. Rozmowę mieliśmy wyznaczoną na 9.00 rano tak więc jedynym rozwiązaniem było przyjechać dzień wcześniej. Szukając dobrej pod względem cenowym opcji trafiliśmy na ofertę Hotelu DoubleTree należącego do sieci Hilton. Obiekt znajduje się na obrzeżach Warszawy, ale dojazd jest dogodny i bardzo prosty. Bez trudu trafiliśmy, przemierzając willowe zakątki Wawra, n